3 Consultants van Qonsío aan tafel
Ronald Poen, Rinaldo van Elsen en Stefan Scherpenkate hebben bij elkaar opgeteld inmiddels meer dan 30 jaar ervaring met de financiële producten die binnen woningcorporaties worden gebruikt. WALS heeft geen geheimen voor ze en ook van Treasury en TMS kennen de heren alle ins en outs. We treffen de heren in een gezamenlijk gesprek.
“Het was me een jaartje”, begint Stefan met zijn onvervalste accent. “Met de coronamaatregelen bedoel je?”, informeert Ronald. “Dat ook, dat ging net zo heen en weer als het werk. Het ene moment was het hartstikke druk en ik heb ook wel een weekje gehad dat ik het me te rustig had”. “Dan verzin jij toch wel iets om te werken?” reageert Rinaldo terwijl hij zijn telefoon aan de kant legt. “Nou zekers!” beaamt Stefan; “Er belt altijd wel weer iemand voor wie ik iets kan betekenen!” “Ik ben het hele jaar goed bezig geweest”, zegt Rinaldo nadenkend, “Volgens mij hadden we dit jaar meer verschillenanalyses dan ooit tevoren, toch?” “Jazeker”, zegt Ronald; “Die dienstverleningsovereenkomsten hebben zeker hun nut gehad, zodat we een beter overzicht hadden.” “Dat doen we volgend jaar toch ook weer?”, informeert Rinaldo. Hij draait zich om naar Dylan van Vloten en vraagt het na. “Ja! Zeker weer!”
“Hebben jullie het kantoor gemist of je klanten toen we thuiswerkten?” informeert Ronald bij zijn collega’s. “Dat reizen zekers niet!”, roept Stefan uit. “Ja, maar het 1 op 1 contact met de klant wel”, is de mening van Rinaldo. “Het was fijn om geen rekening te hoeven houden met de files en voor iedereen veilig om niet ziek te worden enzo, maar de contactbezoeken deze zomer vond ik echt heel waardevol, omdat…” Ronald onderbreekt Rinaldo: “Ik heb juist ontzettend veel 1 op 1 contact gehad in Coronatijd. Alle reistijd die ik uitspaarde, kon ik langer via Teams aan de klanten besteden. Die zijn er echt niet op achteruit gegaan.” “En door de tijd dat je niet aan het reizen was, kon ik heel snel alles van de helpdesk aanpakken. Dat moet de klanten goed gedaan hebben.” vult Stefan aan. “We werkten altijd al veel vanuit huis natuurlijk.” besluit Rinaldo, “dat blijven we gewoon doen.” Ze kijken om zich heen naar de glazen wanden die in tussentijd in het kantoor gekomen zijn.
Omdat thuiswerken meer koffie kost, wandelen de heren nog maar een keer naar de koffie-automaat bij Qonsío. “vanaf januari kunnen we er weer lekker tegenaan,” zegt Stefan met een bekertje in de hand. “Jazekerwel”, antwoordt Ronald, “we zullen echt hard moeten doorstomen, want ik hoorde van Dylan dat de dienstverleningsovereenkomsten alweer flink lopen.” “Er kan altijd meer bij”, zegt Rinaldo filosofisch, voor hij nog een slok neemt.
“Heb jij eigenlijk al een kerstboom staan?”, informeert Ronald bij Rinaldo. “Ja ‘tuurlijk, ik kijk wel uit naar een paar dagen met lichtpuntjes en een lekker kerstmuziekje”, knikt Rinaldo, “Hopelijk kunnen we dan even samenkomen met hele familie, dat zou echt mooi zijn en dat hebben we wel verdiend toch, na een mooi jaar hard werken?” Ronald knikt en kijkt richting Stefan. “Voor mij geen kerstboom hoor”, zegt Stefan hoofdschuddend, “Dat geeft maar gedoe met die naalden. Ik help wel met het opmaken van de kerstmaaltijden!” voegt hij er lachend aan toe.
Een mobiele telefoon gaat af. “Dat ben jij natuurlijk”, zegt Rinaldo. Stefan beent weg om de volgende vraag van de klant te beantwoorden en duidelijkheid te verschaffen in de ingewikkelde materie achter de cijfers. Rinaldo gaat ook met zijn koffie naar de laptop voor een belletje met een klant. “We hoeven nooit stil te zitten,” zucht Ronald als ook zijn telefoon van zich laat horen. “Dit gesprekje verwachtte ik al; eens kijken of ze mij in Limburg willen ontvangen volgende week.”